رو به آسمان
بنشین
و گزنه های تنهایی را
در عمیق ترین لایه های انزوا
مزه کن...
-باز هم...یک نفر صدای آن ضبط لاکردار را کم کند!
 |
عروسک غمگین
هجده سال پیش
تو زاده شدی
و عروسک پیر غمگینی،
از دنیا رفت...
بر فراز همان کوه خاموش که به رویش
پا نهاده ای
فریاد کن
آواز غریب روسپی باکره ای را
که شبش را
در تابوت خاطره های ترد
میراند...
بین این دیوارهای شیشه ای
عروسک غمگینی
شب را با امید معجزه هایی بی خالق
به صبح میرساند...
پ.ن:تولد دیروزم مبارک!
|
|
هوا را از من مگیر
خنده هایت را،هر جور راحتی!
پ.ن: افتادم رو دنده ی بیخیالی!
|
|
و قطار به تدبیر میرود و به تقصیر میماند....
پ.ن:این عکس از سایت http://photolog.rootooshbashi.com کش رفته شده است.
هرگونه شکایت قانونی و غیر قانونی را پذیرا میباشم.
|
|
دوست داشتن یعنی
حس لزج شیرینی شکلات به زیر دندان.
|
|
بلکه از صورتی به صورت دیگر در می آیم
پ.ن:این یکی از اصل ها در طبیعت هست!
|
|
سجده میکنم
بر فرشی که یادگار ناله های دخترک قالیباف است
و نیستی را پر میشوم
از فریاد
بر بام مدار پیشانی
تسبیح میگویم
تنهایی
بغض
بودنم را
|
|
سفر را با تمام وجود میخواهم.
خسته تر از آنم که بنویسم.
تا بعد...
|
|
پرده ها را میدرند
دست ها را میبرند
عشق ها را میخرند
چشمها را میرقصند
مردان شهرم را میگویم...
پ.ن:تمام تنم میسوزد،گرما بهانه ی خوبیست...
|
|
مرثیه های بی کسی
در گوش پاهایم زمزمه میشد
کفش هایم که بغض کردند
راه های نرفته کش آمد
و دلتنگی ها به توان خدا رسید
من ماندم و پاهای فرتوت
من ماندم و دنیای معلق زیر کفش ها
که زندگی
از یادم رفت
باور "تنها" بودن
سخت بود
آنقدر باورش کردم
تا در زیر پتوی اندوه
خنده هایم پودر شد
رفت به آسمان
آنجا که هواپیماها به اوج میخندند
---
همه ی راست ها
دروغی بس شیرین بود
چقدر زود باور کردم
چقدر دیر باور شدم.
|
|
قدمی فراتر از باور دستهایم شتافتم
و بوسیدمش
خندیدمش
و محوش شدم
و شاید
محو شدمش!
|
|
آنقدر
در خیابان هشتم رقصیدم
که پاهایم چسبید به آسفالت چسبناکش
گذاشتم شب بشود و خود بی پایم را کشیدم به اتاقم
بی پایی زیاد دردناک نیست
تنها
میترسم فردا صبح که به خیابان رفتم
جای پاهایم و کفش هایم
یک بچه غول
خوابیده باشد.
|
|
دست دراز میکنم
و خواسته های پوکم را میچلانم در زیر سیگاری
مردی از پشت شیشه ظاهر میشود
و به دستهای زیر خاکی ام نگاه میکند
قهوه را روی میز میگذارد
و میرود...
میزهای خالی
صندلی های بی سرنشین
صدای موزیک که در سرم میجنباند چیزی تلخ را
نمیدانم
چیزی به خاطر نمی آورم
همه چیز در یک لحظه قاقاه میخندد
و مثل اینکه در میان رقص موزیک قطع شده باشد
خشک میشود...
